ამ საშინელ დღეებში ხშირად მახსენდება ჩემი საყვარელი უკრაინული საშობაო საგალობელი, რომელსაც ადრეც ვერ ვუსმენდი უცრემლოდ.
"პატარა მერცხალი მამულში ჭიკჭიკით შეფრინდა: "გამოდი, ბატონო, გამოიხედე! ნახე, შენს ცხვრებს ბატკნები ეყოლათ. საქონელი კარგად გყავს, თუ გაყიდი, ბევრს აიღებ. თუ არადა, დიდ მოსავალს მოიწევ, შავთვალწარბა ცოლი გყავს.""
ეს საგალობელი დალოცვა და სიკეთის, ხვავის და ბარაქის დაპირებაა, ბედნიერი ცხოვრების, შრომის შედეგით სიხარულის, ოჯახური სიტკბოების, მშვიდობიანად, უსაფრთხოდ ცხოვრების და პატიოსანი შრომის, რასაც დღეს უკრაინელ ხალხს არ აცლიან.
ახლა ვინ ეტყვის, ვინ დაპირდება, ვინ მისცემს უსაფრთხოების გარანტიას? ვინ ეტყვის, შენი ნაშრომი სახლკარი ისევ ლამაზად იქნება წამომართული, შენს ყანაში თავთავებს ნიავი ააბიბინებს და ყოველ საღამოს ჩაის შენს სახლში, შენს ლამაზ ცოლშვილთან ერთად დალევო? ვინ მიუტანს ფერად ბუშტებს საველე ჰოსპიტალში დაბადებულ ჩვილებს?
პატარა მერცხალო, მშვიდობის გაზაფხული მოუყვანე უკრაინელ ხალხს!
No comments:
Post a Comment