- დღეს ისე თოვდა, წვრილად, როგორც ჩემს საყვარელ ფილმებში: თან რომ ქარი ქრის და მისი მოქმედებით ფიფქების ნაწილი ისევ ზემოთ ადის და ტრიალებს. უქოლგოდ და უქუდოდ გავედი სასეირნოდ. არა, smooth jazz-ის თემა არ დამყვებოდა, ორშაბათის ქაოსმა გააქრო ჩემი განწყობა და მალევე მივბრუნდი უკან.
- რამდენიმე დღის წინ წმ. ქსენია პეტერბურგელის ხსენების დღე იყო. ჩემმა ნაცნობმა უკრაინელმა მხატვარმა ოკსანა სტრატიჩუკმა საკუთარ თავს და ყველა ქსენიას დღე თავისი ნამუშევრით მიულოცა. ძალიან მომწონს, იმ დღეს ვერას ვეუბნებოდი, ჩემი ფიქრები მოუქსოვია-თქო.
Перше серпня. (პირველი აგვისტო)
 |
| http://stratiychuk.com/ |
- ვეხმიანები ლორდის ყავის თემას: საქართველოში დაბრუნებამდე ჰოლანდიაში ორ დაქალთან ვიყავი შეხიზნული ერთი თვით. ელენა ყველაზე ადრე გადიოდა სახლიდან. სამზარეულოს მაგიდაზე ხის დაფაზე დადგმული ბიალეტი მხვდებოდა, ჯერ კიდევ თბილი ესპრესოთი. იმ რამდენიმე ყლუპს ნეაპოლის ცხელ მზეში ვსვამდი. (Elena is a Napoletana :)
- რაღაც ტექნიკური ჭები თუ შეგინიშნავთ ზოგ ქუჩაზე? ზემოდან ბეტონის თუ ცემენტის სქელი თავსახური აქვს და მის ქვეშიდან სულ წყლის გუგუნი ისმის. მის სიახლოვეს ნესტის მძაფრი სუნი დგას. ჩემს ქუჩაზეცაა ასეთი. ყოველ დილით მიხდება ჩავლა. ამ დროს სულ ქუთაისში მგონია თავი, ფოთის ქუჩაზე. იქ იყო ასეთი ჭა და კიდევ ძველი ხაოიანი კიბეები, რომლებზეც მამაჩემს ორსული დედაჩემი ფრთხილად ჩამოჰყავდა. ჩემს ქუჩაზე ჭასთან მართლა კიბეებია, ისეთი არა, ახლებური. სუნი და გუგუნი უცვლელად მხვდება და ყოველი ჩავლისას გულში ვამბობ: ფოთის ქუჩა.
