ყველაზე ნამდვილი

დღევანდელი საღამო ამ წერილის ავტორთან ერთად გავატარე. 

ასე იწყება ჩემი სადღესასწაულო სეზონი! :) 

Clarins-ის საიდუმლო ინგრედიენტი

სადღესასწაულო სეზონი ნაძვისხის შუქების, ციმციმა სანთლების და თოვლის მოლოდინისაა. 

კიდევ სილამაზის. 

აუცილებლად.

Clarins ძვირფასმა მაიკომ შემაყვარა, წლების წინ, როცა თბილისის უნივერმაღი არსებობდა და "ლუტეციას" მაღაზია მის პირველ სართულზე იყო, ჩემს მაშინდელ სამსახურთან ახლოს. ახლაც,  ყოველი ვიზიტისას მაიკოს ვეკითხები, რა სიახლეების შესახებ შეიტყო Clarins-ის ბოლო ტრენინგზე პარიზში. მიყვება ლაბორატორიებზე, კვლევების შედეგებზე, ნოვატორულ მიდგომებზე, ექსპერიმენტებზე...

მისი მონათხრობიდან ყველაზე მეტად ის მომეწონა, რომ Clarins კომპანიაა, რომელიც ქალებს უსმენს. დიალოგის ეს კულტურა ათწლეულების მანძილზე ჩამოყალიბდა. კომპანიის ექსპერტები ყურადღებით უსმენენ პროდუქტის ტესტირებაში მონაწილე ქალების პირად გამოცდილებას, შეგრძნებებს და შთაბეჭდილებებს. ადრე ბიზნეს-სკოლაში გვასწავლიდნენ, რომ წარმატებული კომპანიის მნიშვნელოვანი სტრატეგიული მიმართულებაა R&D (research and development)კვლევა და განვითარება. სწორედ R&D მეცნიერთა გუნდია, რომელიც წლებია მუშაობს ჩვენი ცხოვრების უფრო მეტად გალამაზებაზე.

source: Pinterest 

გასული საუკუნის 50-იან წლებში კომპანიის დამაარსებელმა ჟაკ კლარანსმა განაცხადა, რომ კეთილდღეობა და ბედნიერება განუხრელად უკავშირდებოდა სილამაზეს. მისი ცნობილი გამონათქვამი, "დიახ, თქვენი ლამაზები ხართ!" დღესაც აქტუალურია, რადგან კომპანია გაცილებით დიდი მასშტაბებით, თუმცა იმავე ფილოსოფიით მუშაობს - მსოფლიოს ქალებს (სხვათაშორის, მამაკაცებსაც) კანის მოვლის უსაფრთხო, ნატურალურ და მაღალეფექტურ საშუალებებს სთავაზობს. ჩემი გამოცდილებით, პროდუქტი ასრულებს ყველა დანაპირებს, რაც ანოტაციაშია მოცემული.

გარსი და არსი

ადამიანებს ხმით ვიმახსოვრებ ხოლმე. ჩემზე გამაბრუებლად მოქმედებს ტკბილი ხმის და სასიამოვნო ფონეტიკის მქონე ადამიანების მოსმენა. ეს თვისება ბავშვობიდან მაქვს. ბებიაჩემის დაქალი იყო, ვენერა ბებია. სულ ერთნაირი, ჩაწიკწიკებული კბილები ჰქონდა და ცისფერი თვალები. მისი ხმა ამ გარეგნობასთან ისეთ ჰარმონიაში იყო, სულ მინდოდა მესმინა. საღამოობით რომ მოდიოდა, თვალებს მივლულავდი და ისე ვუსმენდი, შინაარსს არა, უფრო მუსიკას. დასაძინებლად მიშვებდნენ და არ მივდიოდი. კიდევ რამდენიმე ადამიანია ასეთი, უფრო მეტად მსახიობები, ვისი ხმაც სულ მინდა ვისმინო. საკუთარ რადიოსადგურს გავაკეთებდი, სადაც მათ წავაკითხებდი ლექსებს და ლიტერატურულ ნაწარმოებებს. ადრე ხაზის რადიოში გვიკითხავდნენ ხოლმე კვირა საღამოს ზღაპრებს. რამდენიმე მახსოვს: "დიდი ტალღა და პატარა ტალღა", "დეიკო დედიკო და შვილიკო თოჯინა". ბავშვობა დასრულდა და ხაზის რადიოც მასთან ერთად გაქრა. კაბელი მოიპარეს და რადიომიმღების პატარა ყუთი უფუნქციო გახდა.

ხმა და სიტყვა: ირის რჩევით ერთი სასულიერო პირის ინტერვიუს ვუსმინე. ჰკითხეს, მართლა ღმერთმა შექმნა თუ არა სამყარო. პასუხი ასეთი იყო: მე რომ ახლა გთხოვოთ, ჭიქა აიღე და წყალი მომაწოდეო, ხომ მომაწოდებთ? ვხედავთ, რომ ჩემ უბადრუკ სიტყვას აქვს ის ძალა, რომ რაღაც მოქმედება მოჰყვება. მე ვინ ვარ და წარმოიდგინეთ, ღვთის სიტყვა რამდენად აღმატებულია. ღმერთმა სიტყვა თქვა და სიტყვით შეიქმნა სამყარო.