შემოდგომის დღე

შემოდგომის ამ დღეს გვიან გაღვიძებულები სახლიდანაც გვიან გავედით, თუმცა, მაინც მოვასწარით: ორი ერთმანეთზე საინტერესო გამოფენის ნახვა, სადილი საყვარელ კაფეში, ყავა ნელ მზეში და შემდეგ ბუნებაში დიდხანს სეირნობა.

მე და შემოდგომა ლაშას თვალით:

                                       "პოემას უვრცესს დაერქმევა ალვა და სურო"

"სიცივემ ნაძვებს ძონძი გახადა,

მოვიდა ნელი ქარვის ფერები.

მკრთალმა მზემ ჭაობს გადაახატა

გაყვითლებული ალვის ღერები.

სულში სიმშვიდე არის ისეთი,

თითქო დროებით ართმევს დროებას,

ამ შემოდგომის სიმაისეთი

მოცემულ სითბოს და მყუდროებას."

 "დაე, მფრინავი ლანდი

მიაქანებდეს ფოთლებს"

"მე მომაქვს, მე მომაქვს ყვითელი სანთლები,

ყვითელი ვარდების ლივლივი ელვარე"

"ჩამავალ მზის ფერადების მორევს

იგი ცეცხლი შორით უამბორებს!"

"ეს უბადლო საღამოა მთაში,

მართლა ცეცხლი რომ დაინთოს, მაშინ?"

ლაშა ჩემი თვალით:

აბრაგი ლაშა გაბუნია :)

სად გადავსახლდეთ ისეთ მხარეში, სულ რომ შემოდგომა იყოს? :)

"მაგრამ მზეც იყო რბილი და მკრთალი,

სიყვითლე, ნება ხეთა კვდომისა,

მე პოეზიით ვიყავი მთვრალი,

დღე იყო ისევ შემოდგომისა."