Tuesday, March 28, 2017

"ქალი დავინახე, სინათლეს რომ ნაყავდა როდინში"

ჯენის იენი (Janis Ian) ლაშას აღმოჩენილი მომღერალია, ვუდსტოკის და ბოჰო სტილის დროინდელი. რამდენიმე დღე მის ერთ სიმღერას ვუსმენდი - 'ჯესის' (Jesse). ყველაზე მეტად ამ სიტყვებმა ამაღელვა: "კიბეზე შუქს ვტოვებ. არ მეშინია, რადგან შენ გელოდები. სახლში დაბრუნდი." მგონია, რომ ხშირად უნდა გაგვახსენდეს ეს შუქი, თუ ვერ დავინახავთ, უნდა გვახსოვდეს მაინც. ხანდახან ვიღაცას ჩვენს აბურდულ მოლოდინებზე და გულგატეხილობაზე მეტად ვუყვარვართ. სპარსულ პოეზიაში ხშირად მხვდება სინათლე გაპიროვნებული სახით. სოჰრაბ სეფეჰრიმ დამახვედრა თავისი "სველი შუქურა". "ხილვის სარკმელი გამოღებულიყო და ის, როგორც ნიავი, შიგნით იჭრებოდა." (თარგმანი გიორგი ლობჟანიძის)

პოეტი ჩივის, შუქურა ნაპირის გვერდით გამავალ გზას დაადგაო. ამ სიტყვებმა ერთი იდილიური სურათი გამახსენა, სოხუმის ომამდელი; სიცხე რომ შემაწუხებელი არ იყო და ვერანდაზე ჩართული იაპონური მაგნიტოფონიდან მთელ ქუჩაზე ისმოდა  Phil Collins-ის Another Day in Paradise. მერე იქაური კაცები დიდხანს დარაჯობდნენ მიტოვებულ სანაპიროს. შუქურა ისევ ანათებდა და ხედავდნენ, როგორ წვიმდა ღამით, შავად, შავ ზღვაში. 

ნეტში სოჰრაბ სეფეჰრის რამდენიმე ნახატი ვიპოვე და აქ ვინახავ.